Urodzona w Toruniu.Absolwentka Wydziału Aktorskiego PWST w Krakowie.
W Teatrze Łaźnia Nowa występowała w rekonstrukcji dawnego spektaklu dyplomowego PWST w Krakowie (z 1993 r.) – „Maciej Korbowa i Bellatrix“ S. I. Witkiewicza.
W gnieźnieńskim teatrze występuje w spektaklach „Królowa. Freddie – jestem legendą” reż. Piotr Sieklucki, „Atlas wysp odległych „ w reż. Łukasza Zalewskiego, „Krótkiej rozmowie ze Śmiercią” w reż. Marcina Libera, „I tak nikt mi nie uwierzy” w reż. Wiktora Rubina.> Najnowsze spektakle to „Kamionna. Opowieści rodzinne” w reż. Mateusza Bednarkiewicza i „Piczomira Rebel” – czytaniu „Piczomiry, królowej Branlomanii” Aleksandra Fredry w reżyserii Marcina Libera.
Rola w „Lalce” jest jej debiutem scenicznym (wcześniej w naszym Teatrze zrobiła zastępstwo za Zuzannę Czerniejewską-Stube w „Krótkiej rozmowie ze Śmiercią” Marcina Libera).Studiowała psychologię na Uniwersytecie Warszawskim, a następnie aktorstwo na krakowskiej Akademii Sztuk Teatralnych – filia we Wrocławiu, gdzie zagrała w przedstawieniach dyplomowych w reżyserii Radosława Rychcika („Iwona, Księżniczka Burgunda”), Krzysztofa Dracza („Udając ofiarę”) i Sebastiana Majewskiego („Chłopi”). W najbliższym czasie będzie można ją zobaczyć w filmach „Teściowie” Jakuba Michalczuka oraz „Piosenki o miłości” Tomasza Habowskiego.
Urodził się 4 czerwca 1992 roku w Białogardzie. Jest absolwentem kierunku aktorskiego Akademii Teatralnej w Warszawie Wydziału Sztuki Lalkarskiej w Białymstoku (2016) oraz Państwowej Szkoły Muzycznej I stopnia w Białogardzie w klasie gitary klasycznej (2007). Trenował koszykówkę w klubie UKS Herkules Białogard, a także lekkoatletykę. Interesuje się teatrem fizycznym i teatrem szeroko pojętej formy. Przed studiami przez lata był związany z Teatrem Propozycji Dialog oraz Zespołem Pieśni i Tańca Ludowego „Bałtyk” w Koszalinie. Pracował przy międzynarodowym site– specific projekcie teatralnym VE SKLEPĚ w teatrze Divadlo Continuo w Malovicach (Czechy, 2013). Jeszcze jako student stał się pełnoprawnym członkiem zespołu Piotra Tomaszuka w Teatrze Wierszalin w Supraślu, gdzie debiutował rolą Rabina Hillela w spektaklu „Golem” (2014). W Akademii Teatralnej zrealizował jeszcze dwa dyplomy („In Treatment” w reż. Łukasza Lewandowskiego (2014), „Mój niepokój ma przy sobie broń” w reż. Agaty Biziuk (2015)). Po otrzymaniu zgody na wykorzystanie wierszy ojca od Dagmary Wojaczek zrealizował w Teatrze Dramatycznym w Białymstoku autorski monodram inspirowany życiem i twórczością Rafała Wojaczka („Wo(ja)czek”, 2015). Współpracował z Operą na Zamku w Szczecinie oraz z Warszawską Operą Kameralną. Uczestniczył w warszawskim projekcie Curie City – eksperymentalnym inkubatorze sztuki, prowadzonym przez Joannę Klass. Laureat 2. edycji Konkursu im. Jana Dormana, organizowanego przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie („Robin Hood” w reż. Jakuba Kasprzaka). Brał udział w Rezydencji Artystycznej „Sopot non fiction”, poświęconej teatrowi dokumentalnemu, łączącemu teatr, literaturę faktu i sztuki wizualne („ZIEMIE OBIECANE. Gdańsk 1945” w reż. Tomka Kaczorowskiego). Współpracuje z warszawskim Teatrem Baj. Zasila zespół niezależnego Teatru Alatyr z Warszawy. W Akademii Teatralnej asystował Łukaszowi Lewandowskiemu na zajęciach „Sceny dialogowe”. Obecnie jest wykładowcą w Szkole Aktorskiej Haliny i Jana Machulskich w Warszawie („Sceny dialogowe”, „Teatr Animacji”). Uczestnik wielu warsztatów aktorskich w kraju i za granicą (Szwajcaria, Bułgaria, Niemcy, Anglia, Czechy). Został nagrodzony przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Bogdana Zdrojewskiego za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej. Zwycięzca Obserwatorium Artystycznego Entreé Teatru Rozrywki w Chorzowie. Nominowany do Złotej Maski 2018 w kategorii: rola męska.
W ostatnich czasach na deskach gnieźnieńskiego teatru rozpoznawalny jako Freddie w spektaklu ” Królowa. Freddie – jestem legendą” Piotra Siekluckiego, Geoffroy w „Historii Przemocy” w reż. Eweliny Marciniak. Oraz w najnowszych produkcjach „I tak nikt mi nie uwierzy” Wiktora Rubina, „Kamionna. Opowieści rodzinne” Mateusza Bednarkiewicza i w czytaniu performatywnym „Piczomiry, królowej Branlomanii” Aleksandra Fredry w reżyserii Marcina Libera.
Ostatnie Konfrontacje odbyły się 04.06.2022r.
Aktorstwo, sztuka aktorska – sztuka polegająca na odgrywaniu prze aktora ról scenicznych i filmowych: aktor użycza odgrywanym przez siebie postaciom głosu, mimiki i gestów. Stanowi podstawowy i naczelny element sztuki teatralnej rozumianej jako całość. Aktorstwo stanowi więc dziedzinę mimesis, naśladownictwa, imitacji, mimikry, wyrazu emocjonalnego. Jeszcze większe znaczenie ma jednak zdolność aktora do odpowiedzi na bodźce wyobrażeniowe, i to właśnie ta zdolność – obejmująca tak intelektualną, jak i emocjonalną wrażliwość na bodźce
W definicji tej ujawniają się dwa główne i często przeciwstawiane aspekty aktorstwa, wrażliwość emocjonalna i ujęcie intelektualne (postaci, treści dramatu…). Wrażliwość uznawać można za to, co pozwala aktorowi wczuć się w intencje autora dramatu (aktorstwo jest więc rodzajem hermeneutyki i interpretacji utworu literackiego) oraz wczuć się w psychikę fikcyjnej postaci tak, by móc przedstawić jej przeżycia za pomocą własnej gestykulacji i mimiki (aktorstwo jest więc rodzajem psychologii, nawet jeśli przedstawiane postacie to fikcje). Równie konieczna jest inteligencja i to zazwyczaj ona stanowi ten czynnik, który pozwala aktorowi nie tylko zrekonstruować wewnętrznie materiał aktorski (tekst i postać), ale również uzewnętrznić go, efektywnie przedstawić go publiczności.
Sztuka aktorska jest czymś ulotnym. Rejestracja dźwięku, a następnie obrazu, możliwa stała się dopiero pod koniec XIX wieku i na początku XX wieku. W przypadku większości dzieł scenicznych rejestracja audiowizualna nie jest zresztą nawet dzisiaj właściwym sposobem odbioru sztuki teatralnej, gdyż wyrywa ją z jej właściwego kontekstu, przerywając bezpośredni kontakt aktora z publicznością. W związku z tym sztuka aktorska dostępna jest odbiorcy inaczej, niż malarstwo czy literatura, jedynie jednorazowo i ulotnie. Sytuacja taka stwarza oczywiście wielkie problemy dla analizy sztuki aktorskiej i jej historycznego rozwoju, gdyż jej najważniejsze przejawy nie są dostępne także poznawczo. Aktorstwo jest dziedziną, w której miarą wartości artystycznej są ulotne i zawsze subiektywne wrażenia krytyków i innych widzów, jego analiza jest trudniejsza, niż w przypadku innych sztuk.
Jeśli tak, to nie można po prostu przenieść się do Hollywood, i mam nadzieję, do lądowania wiodącą rolę. Tu jest rzeczywiście dużo przygotowań, zanim będzie można oczekiwać, aby mieć szansę na role lądowania. Przy wsiadaniu na tej kariery, ważne jest, aby marzyć duży, ale zacząć od drobnych.
W tej branży, spodziewać awarii i zachować pozytywne nastawienie, nawet jeśli nie wydaje się uzyskać przesłuchania lub call-back.
Jeśli chcesz być aktorem lub aktorką, doskonalić swoje umiejętności poprzez zajęcia aktorskie. Można również uznać za korzystne, aby znaleźć klasę specjalnie do przygotowania przesłuchania. Spowoduje to dodanie do CV, budować swój repertuar aktorską, a także daje możliwość spotkania kontakty branżowe, które mogą okazać się użyteczne, jak rozpocząć karierę aktorską. Znajdź szkołę aktorską renomowanych i zacznij czytać o działających technik. Pobierz zdjęcia. Gdy jesteś gotowy, aby zacząć działać, dobre zdjęcia są niezbędne. Będą oni reprezentować należy do dyrektorów i innych osób zaangażowanych w wybór zatrudniania. Są fotografowie, którzy specjalizują się w głowę, które są zdjęcia które musisz jako aktor. Ułożyła swoje portfolio. Wraz ze zdjęciami, musisz CV swojego doświadczenia aktorskiego, list motywacyjny, a co najmniej dwa monologi, krótki komiczny monolog i dłuższy, dramatyczne jeden. Upewnij się, że wszystkie z tych materiałów komunikować dobrze zdefiniowaną wiadomość o tym, kim jesteś jako aktorka lub aktor i jaki rodzaj ról masz nadzieję dostać. Zdobądź doświadczenie. Nawet staje dodatkowa lub działające w filmach studenckich może przejść długą drogę w kierunku rozpoczynając swoją karierę aktorską. Teatr Społeczność jest to świetna okazja, aby doskonalić swoje umiejętności. Podpisanie z firmą odlewania może dać szansę na zaistnienie w małych rolach w tle ci. Nie należy się spodziewać, aby wylądować wiodącą rolę bez pracy na swojej drodze, i nie zakończyć dzień pracy i oczekują polegać na dochodach aktorskiej od razu. Znajdź reprezentacji. Agent działający lub kierownik robót znaleźć ról, które mogą pracować dla Ciebie. Wyślij swoje CV i wrogów strzałem w głowę do kilku menedżerów talentów, aby zobaczyć, czy byliby zainteresowani reprezentująca Cię. Środki Talent zwykle nie kosztują; uważaj na tych, którzy proszą o dużej opłaty z góry i obiecuję, aby uruchomić swoją karierę. Przewartościowania swoich celów. Gdy rozpoczęły się na karierze aktorskiej, ponownie ocenić sytuację często. Czy nadal się nią cieszyć? Czy otrzymujesz role chcesz? Co można pracować poprawić swoje umiejętności aktorskie i swoje szanse na zostanie wybrany do roli? Przerwanie pracy do swoich celów, będzie zatrzymać się role, które chcesz. Aktorstwo jest bezwzględne, a będziesz coraz odrzucił wiele. Musisz mieć grubą skórę, a ten biznes nie jest dla wszystkich. Wyrusz na karierze aktorskiej nie z powodu pieniędzy lub potencjalnego sławy, ale dlatego, że to kochasz. Pamiętaj, aby zacząć od podstaw i być realistyczne o swoich celów zawodowych działających. Każdego roku tysiące osób decyduje się kontynuować karierę aktorską, ale nie zawsze jest to tak proste, jak się wydaje. Wschodzące aktorzy potrzebują poświęcenia i plan, aby go w świecie działającego. Jeśli plan obejmuje konsekwentnie gładzenia swojego rzemiosła poprzez regularne praktyki i prowadzenie swojego wykształcenia przy każdej okazji, na pewno będziesz się w biegu na kilka świetnych ról!
Od 1956 występowała w Teatrze Objazdowym PPIE w Poznaniu, w 1959 uzyskała dyplom ukończenia Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. W sezonie 1959/1960 występowała równocześnie w Teatrze Satyry w Poznaniu, rok później zakończyła współpracę z Teatrem Objazdowym PPIE i przez dwa sezony była związana z Teatrem im. Wilama Horzycy w Toruniu. Od 1962 do 1966 grała w Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie a od 1966 do 1975 w Teatrze Lubuskim w Zielonej Górze. W 1975 zamieszkała w Gnieźnie i do zakończenia kariery scenicznej w 1994 była związana z tamtejszym Teatrem im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie[1]. W 2016 otrzymała Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, zmarła w 2020 i została pochowana na cmentarzu Jeżyckim w Poznaniu.
W 1946 rozpoczął pracę jako aktor w organizującym się wówczas w Gnieźnie Teatrze Miejskim. W 1953 roku zdał egzamin eksternistyczny uzyskując zawodowe uprawnienia. W 1956 roku przeniósł się do Teatru Polskiego w Bielsku-Białej, dwa lata później do Teatru Ziemi Pomorskiej w Grudziądzu, w 1961 roku do Teatru Dolnośląskiego w Jeleniej Górze. W 1967 roku powrócił na scenę gnieźnieńską, gdzie pracował do przejścia na emeryturę w 1980 roku.
